ยัง......ยังไม่เคยถึง
ผมก็เป็นคนนึงที่อ่าน board นี้มาซักพักนะครับ
และก็อ่านหนังสือแนวนี้มาพอสมควร
ลืมบอกไปว่าคุณนันท์ แปล7 laws ได้สวยงามมากครับ

แต่ยอมรับอย่างนึงว่า ตั้งแต่อ่านหนังสือแนวนี้มา

ก็ยัง ยัง คง รู้สึกว่าไม่เคยไปถึง

ทุกครั้งที่อ่าน หลาย ๆ เล่ม ก็รู้สึก เข้าใจ
เห็นด้วยกับเนื้อหาในหนังสือต่าง ๆ

แต่ ......ก็ยังรู้สึกว่าชีวิตยังเหมือนเดิม

แนวทางที่อ่านแล้วเข้าใจ จนบางครั้งยัง ขำกับตัวเองมาก

ว่า

สิ่งที่อ่านมา มันก็ยัง ไม่เคยไปถึง

บางครั้ง รู้สึกว่า ผมได้นำคำพูด หรือ ข้อเขียนต่าง ๆ ที่เคยอ่านมา

บางครั้ง บางคนที่เคยอ่าน ก็มีชื่นชม ใน board อื่น นครับ

แต่เมื่อย้อนกลับไปดู ผมก็ตลก ที่รู้สึกว่าตัวเองยังไม่เข้าใจ

หรือนำมาปฏิบัติให้ชีวิตเปลี่ยนไปแต่อย่างใดเลย

ยิ่ง อ่าน ไป มาก มาก ก็รู้สึก ว่า เออ ใช่ สุดยอด

แต่การนำไปใช้นั้น ของผม คงยังเป็น 0. อยู่

และก็รู้สึกว่ายิ่งเราอ่าน มาก บางครั้งผมก็รู้สึกเหมือนมันเป้าหมาย
หรือ หลักการมันแพร่ กระจาย เกินไป จน ทำให้สูญเสียพลังงาน
ในการตามหา อะไรบางอย่าง

จนตอนนี้ ผม ก็รู้สึก ว่า หลักการ ข้อความ อะไรหลาย ๆ อย่าง
มันไม่ใช่เพื่อทำให้โก้หรู หรือ ผมเก่งกว่าคนอื่น แต่อย่างใด

ผมจึงจะหยุดตามหาไล่ล่า หนังสือแนวนี้ต่อ

เพราะคนมีอีกหลาย ๆ อย่าง
มี the secret แล้วก็มี top secrest แล้วยังมี behide the secret
ยังคำเลยว่าเราจะตามหา ความลับอะไรกันนักหนา

ทั้ง ๆ ที่ชีวิตของตัวผมเอง ยังรู้สึกไม่ไปไหน

คงต้องหยุด ตามหา อยู่กับตัวเอง เพื่อนำหลักการที่ตัวเองเคยพอ
อ่านอยู่ ไปใช้ ให้ ได้

เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น และความสุขที่ยั่งยืนแก่ผมและคนรอบค้าง

ตอนนี้ ก็ยัง ยัง ไม่เคยไปถึง

แต่ ผมเริ่มมั่นใจ ว่า ถ้าเริ่มหยุด ไม่ตามหา

แล้ว ผมจะไปถีงครับ



ชื่อผู้ส่ง : pipekemon ถามเมื่อ : 16/10/2008
 


สวัสดีครับคุณ pipekemon ไม่ทราบว่ายังโสดอยู่หรือเปล่าครับ ถ้ายังโสดอยู่ก็ไม่ผิดอะไรครับ ที่จะเที่ยวทำความรู้จักและเรียนรู้หนังสือ ไปเรื่อยๆ เพราะว่ายังไม่เจอที่ถูกใจอย่างแท้จริง

แต่ถ้าคิดว่าพอแล้วละก็ มีทางเลือกอยู่ 2 ทาง คือ เลือกสักเล่มที่คิดว่าโดนใจที่สุด แล้วแต่งงานกันเลยครับ หรืออีกทางหนึ่งคือ เลือกที่จะเป็นโสด ไม่แต่ง เป็นหนุ่มเนื้อหอม ที่หาวิธีครองตนด้วยตัวเอง บางทีอาจเป็นอย่างที่คุณ pipekemon ว่าครับ พอเราหยุด สาวๆ สวยๆ ที่ถูกใจกลับ มาปรากฎอยู่ตรงหน้า ก็เป็นได้

ขอบคุณสำหรับคำชม และยินดีที่เข้ามารู้จักกันครับคุณ pipekemon
ชื่อผู้ตอบ : นันท์ วิทยดำรง ตอบเมื่อ : 16/10/2008
สวัสดีครับคุณpipekemon
ภาคปฏิบัติผมขออณุญาติคุณนันท์และคุณpipekemonแชร์ประสพการณ์ด้วยคนนะครับ แบบฮาๆสบายๆ แบบอ่านผ่านๆก็ได้เลยครับผม

จากข้อความคุณpipekemonแล้วชัวครับผม ไม่ต้องกังวลเลยครับคุณกำลังใช้กฎนี้อยู่เต็มๆแล้วละครับ เราอ่านมากสนใจจ่อมากถึงเนื้อหาถึงเรื่องราว แบบแอบลุ้นๆว่า ถ้าอีกเล่มจะเป็นไงนะๆ ๆๆฮ่าๆ และเมื่อเป็นดังนั้นสิ่งที่เหมือนกันจะถูกดึงดูดมาหาอยู่เรื่อยๆ แรงดึงดูดทำงานเต็มๆเลยครับ และถ้าตอนนี้คุณpipekemonจะกำลังเปลี่ยนสนใจมุ่งมาที่ปฏิบัติและแล้วงานนี้มีเฮครับ หนทางที่จะปฏิบัติก็จะเผยให้เห็นต่อเนื่อง และตลอดระยะทางหนังสือก็จะกลายเป็นคูสนทนา เป็นคู่รัก(แบบที่คุณนันท์กล่าวไว้) เป็นที่ปรึกษาเป็นบัดดี้แบบขาดไม่ได้

แต่ยังไงผมว่าถ้าคุณ pipekemon พักยกแล้วมาปฏิบัติแบบเป็นทางการก็จะสุดยอด เพราะข้อมูลเต็มที่พิกัดแล้ว จะได้คำตอบกับตัวเองว่า ถ้าเราใช้แรงดึงดูดอย่างถูกวิธีและเข้มข้นมากพอกับสิ่งที่ต้องการ ขอให้เชื่อมั่นครับว่าจะไม่มีอะไรมาขวางได้ สิ่งนั้นจะแหวกฟ้าทะลุอากาศมาถึงเราอย่างแน่นอน

ที่ผมใช้ได้ผลมากๆแบบเริ่มเลยลุยโลด คือใช้สูตรเดียว เอื้อหรือเชื่อมโยงกับเนื้อหาทั้งหมดที่มาจากการอ่านและศึกษากฏ คือการเฝ้าสังเกตลมหายใจ เข้า-ออกของเราเองเท่าที่จะนึกถึงได้ ไม่ว่าตอนไหนหรือจะทำอะไร พอเราเริ่มจับลมหายใจสิ่งที่จะตามมาคือการหายใจได้ยาวขึ้น เท่ากับเติมพลังให้ร่างกายเต็มๆครับผม เราจะรู้สึกเงียบเริ่มฟังเสียงตัวเองจากข้างใน ความรู้สึกเราจะละเอียดมากขึ้น สบายๆลดความวิตก ผ่อนคลาย พอเราทำได้ชำนาณสิ่งที่สังเกตได้ชัดเลยคือ การมโนภาพในสิ่งที่ต้องการ พอเรานึกถึงปุ๊ปเราจะจับอารมณ์แบบติดหนึบมั่นคงเข้มข้น เสียงข้างในตัวเอง ลดความกังวล เพิ่มแรงบรรดาลใจแรงดลใจ พลังจากข้างใน พลังความรัก จะบังเกิดขึ้น

และหนังสือที่เราอ่านมาก็จะเหมือนมีชีวิตสื่อสารกับเราในความเงียบ แบบปิ๊งๆหยิบฉันดูอีกที เปิดหน้านี้ดูอีกที เช่นผมที่หนังสือ"เจ็ดกฎด้านจิตวิญญาณแห่งความสำเร็จ"คุณนันท์มาดลใจให้ผมติดหนึบครุ่นคิด แบบคุยกันไปมา คร้าบถ้าไงคุณpipekemonเป็นนักอ่าน ข้อมูลสมบูรณ์พร้อมลองดูได้ครับผม ขอบพระคุณครับผม

ชื่อผู้ตอบ : โก้ ตอบเมื่อ : 17/10/2008
ของแท้ ยอดเยี่ยมจริงๆ เลยครับคุณโก้
ชื่อผู้ตอบ : นันท์ วิทยดำรง ตอบเมื่อ : 17/10/2008
มาให้กำลังใจครับ คุณ pipekamon และขอร่วมแสดงความเห็นว่า ผมเองก็ไท้ได้รู้สึกว่าไป "ถึง" อะไรบางอย่างเหมือนกันครับ จริงๆคือ ไม่รู้ว่ามันจะต้องไปถึงอะไรด้วย แต่มันก็ไม่สำคัญนี่ครับ ปลายทางตรงนั้น เพราะมันไม่ได้อยู่ตรงนี้ และชีวิตเรายังเดินทางต่อไป สำหรับผม ถ้ารู้สึกมีชีวิตชีวากับมันได้มากขึ้น บ่อยขึ้น ละเอียดขึ้นในแต่ละขณะ ก็รู้สึกแล้วครับว่าชีวิตเป็นของเรา โลกนี้เป็นของเรา ตรงนั้นเองผมมีความสุขครับ หรือ ผมตายได้แล้ว ตายก็ไม่กลัว อะไรทำนองนี้ แต่ส่วนใหญ่ก็เก็บไว้ในใจนะครับ ไม่ได้ไปเที่ยวบอกใคร เพราะรู้สึกว่าบางเรื่องที่ล่อแหลมกับการสื่อความนั้น บางทีเราเราสานต่อเอง คุยกับตัวเองก็กลับดีกว่าครับ

ยังไงก็ตาม ผมว่าคุณ pipekamon ไม่ได้พลาดหลงไปไหนหรอกครับจากถนนหนทางคุณพยายามหา แต่บางทีเราเดินแล้วมองแต่ข้างหน้าหรือรอบๆหาป้ายถนนนั้น ก็อาจทำให้หลงลืมดูว่าอยู่บนถนนอยู่แล้วก็ได้ครับ ซึ่งพอรู้ก็อาจจะไม่ได้จะรีบเร่งอะไรด้วยซ้ำ ก็แวะทานบะหมี่ เดินต่อ แวะทานไอติม เดินต่อ แวะซื้อหนังสือ (แบบอื่นบ้าง) เดินต่อ อะไรทำนองนั้น....มีความสุขครับ

ชื่อผู้ตอบ : Karn ตอบเมื่อ : 17/10/2008
เพิ่มเติมนิดนึงนะครับ กันความเข้าใจผิด สำหรับคุณ pipekamon ว่าผมที่วงเล็บเรื่องหนังสือแนวอื่นนั้น ไม่ได้มีความหมายทางลบใดๆนะครับ ไม่ได้คิดหรือไปตัดสินอะไรว่าคุณอ่านหนังสือแบบเดียวด้วยนะครับ แค่อยากบรรยายฉากระหว่างทางที่แปลกออกไปจากความตั้งใจเดิมนะครับ กลัวจะเข้าใจผิดกัน

ส่วนสำหรับหนังสือแนวกฏแรงดึงดูด หรือ จิตวิญญาน หรือพัฒนาตน ที่เราส่วนใหญ่คุยกันในที่นี้ ผมก็ไม่ใช่ไม่ชอบนะครับ ไม่ชอบคงไม่มาครับ เวลาแนะนำหนังสือกันที่มักแนะนำหนังสื่ออื่นๆก็เพราะแค่ว่า ผมรู้น้อยครับ ทั้งเป็นคนอ่านไม่เยอะเท่าไหร่ในแนวนี้ อ่านกระจัดกระจายตามแสงแว๊บๆ อย่างที่เคยเล่าในกระทู้แรกที่เข้ามา ชื่อว่า แรงดึงดูด นั่นหละครับ

อีกเหตุผลคือ เพราะเห็นเพื่อนๆบางคนพออ่านอะไรแบบเดียวแล้วดูเครียดไงไม่รู้ คิดเรื่องเดิมตลอด ส่งแรงดูดตลอด(น่ากลัวมาก) และเห็นอย่างอื่นด้อยกว่าไปหมด ก็ไม่รู้หรอกครับว่าถูกไม่ถูก แค่ส่วนตัว เวลาคิดเรื่องอะไร แล้วมันมีเรื่องอื่นที่ดูไม่เกี่ยว แต่กลับมาช่วยคิดได้ ตรงนั้นมันรู้สึกดีครับ
ชื่อผู้ตอบ : Karn ตอบเมื่อ : 17/10/2008
ใช่ว่าผมหรือเปล่าครับเนีย ถ้าใช่ก็ยอมรับครับ(ฮา ฮา) แต่ตอนนี้ผมชอบออ่านหนังสือทุกแนวแล้วครับ อันไหนเห็นด้วยก็ดีไปทำตาม อันไหนไม่เห็นด้วยก็เดี๋ยวไว้มาถามในเว็บบอรืดนี้แหละครับ
ชื่อผู้ตอบ : นิก ตอบเมื่อ : 17/10/2008
เคยได้ยินมั้ยคะว่า ยิ่งพยายามยิ่งเหนื่อย แต่ก็ไม่ได้บอกว่า "อย่าพยายามเลย" นะคะ อย่าเข้าใจผิด :-)

คิดว่าสิ่งที่ทำให้คุณ pipekemon รู้สึกพลังงานติดขัด คือ ความคิดและความเชื่อของคุณ "โดยไม่รู้ตัว" เพราะเวลาที่คุณอ่านหนังสือแนวนี้ ในหัวอาจมีคำถาม มีข้อสงสัย มีความไม่เชื่อ มันจึงไม่นำไปสู่การปฏิบัติอย่างแท้จริง

วิธีง่ายๆ ที่ขอแนะนำค่ะ ลองมองดูรอบตัวนะคะ แล้วหาสิ่งดีๆ สักอย่างสองอย่างที่เข้าในชีวิตเรา และขอบคุณ ขอบคุณที่วันนี้ฝนไม่ตก ขอบคุณที่วันนี้รถไม่ติด ขอบคุณที่มีคนมาให้กำลังใจเราเยอะ (เช่น ทุกคนที่มาตอบกระทู้นี้ อิอิ) ค่ะ ถ้าเราขอบคุณในใจ เราจะรู้สึกดีขึ้น สบายใจขึ้น มองโลกสวยขึ้น (และเดินช้าลง) และบางทีอาจเห็น "ทาง" ที่จะพาคุณไปให้ "ถึง" เองค่ะ

ชื่อผู้ตอบ : พรรณี ตอบเมื่อ : 17/10/2008
100% ครับคุณนิก ว่าไม่ได้ว่าคุณนิกหรือใครจริงๆ
จริงๆผมออกจะรู้สึกดีกับสิ่งที่คุณนิกแสดงออกมาแบบตรงๆนะครับ
คือมันสด และเป็นการเรียนรู้ไปตามจังหวะของวัย ที่ร้อนแรงน่าและใช้ตนเองนำทางตนเอง และอีกอย่าง คุณนิกก็ค่อนข้างเปิดใจรับฟังคนอื่นนะครับ สังเกตุจากการตอบข้อความ ซึ่งดีกว่าผมในวัยคุณมากเลยหละ ใช้เวลาไปเรื่อยๆครับ แล้วเดี๋ยวมันก็ดี ยิ่งเวลาผ่านมาเรื่อยๆ ผยิ่งมรู้สึกมากๆ ว่าการทำอะไรนั้นเหมือนปลูกต้นไม้ มันไม่งอกทันทีครับ
อยากเป็นต้นสน หรือถั่วงอก หละครับ แม้สองต้นนี้ไม่ได้ดีแย่กว่ากัน แต่อยู่ที่เราเลือกนะครับ

เห็นด้วยกับคำแนะนำของคุณพรรณีครับ ลองมองดูสิ่งเล็กๆรอบตัว เอาใจเขามาฟังให้ได้ยิน แล้วคำขอบคุณสิ่งต่างๆจะมีขึ้นมากมาย วันนี้ผมก็เพิ่งรู้สึกขอบคุณ เพื่อนรุ่นพี่ ที่เป็นลูกน้องเก่าของปม เขาโทรมาชวนไปงานเปิดการแสดงภาพของเขา นั่นแปลว่าเขายังรู้สึกดีๆและคิดถึงผมครับ แม้ในวันที่ผมไม่มีผลประโยชน์กับเขาแล้วก็ตาม



ชื่อผู้ตอบ : Karn ตอบเมื่อ : 17/10/2008
แม้... พักหลังนี้ คุณนิก แกฮาดีนะครับ ผมอ่านข้อความแกแล้วยังขำ ๆ อารมณ์ดี ถ้าขาดคุณนิกไป ผมนึกอยู่เสมอว่าแกหายไปไหน ( เหมือนขาดอะไรไป )
ชื่อผู้ตอบ : นีโอ ตอบเมื่อ : 17/10/2008
โอ้ ลืมไป ครับ คุณนิก ไม่ทราบว่า สนทนากับพระเจ้า 3 ออกมารึยังครับ ใครทราบช่วยตอบทีครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
ชื่อผู้ตอบ : นีโอ ตอบเมื่อ : 17/10/2008
ผมทราบว่าขณะนี้ยังครับ ส่วนเมื่อไหร่นั้น สงสัยต้องพึ่งคุณนิกแล้วหละครับ

ผมว่า คุณpipekemon น่าจะรู้สึกอบอุ่น เพราะมีการต้อนรับกันได้หลากอารมณ์และความรู้สึกจริงๆ
ชื่อผู้ตอบ : นันท์ วิทยดำรง ตอบเมื่อ : 17/10/2008
สวัสดีค่ะ คุณpipekemon
เคยรู้สึกแบบนั้นเหมือนกันค่ะ อ่าน ๆๆๆ มากมาย จนเริ่มรู้สึกสับสน และอย่างที่คุณนันท์บอกค่ะ พอเจอเล่มที่ถูกใจความกระจ่างแบบลึกซึ้งจะตามมาค่ะ นั่นเป็นเพียง
step ของการทำความเข้าใจ และเห็นจริงมากขึ้น แต่การจะนำมาปฎิบัติเป็น
อีกก้าวหนึ่ง ซึ่งกว่าจะทำได้ยากมากเลยค่ะ ขอแนะนำให้ใช้หลักย่อย ๆ อย่างนึงใน 7 กฎนะคะ การไม่ตัดสินเหตุการณ์ใด ๆ ที่เกิดขึ้นในแต่ละวันค่ะ กว่าจะควบคุมความคิดของเราได้มันไม่ง่ายเลยค่ะ แต่ว่าในทางกลับกันเมื่อเริ่มทำได้แล้ว ก็จะเกิดความเคยชินค่ะ
และในบางครั้งการอ่านรอบแรกอาจจะเข้าใจได้ในระดับนึงค่ะ การหยิบมาอ่านเป็นครั้งที่ 2 จะได้มุมมองที่แตกต่างไปค่ะ ลองดูนะคะ (ตอนนี้หนังสือที่หยิบมาอ่านซ้ำเป็นประจำก็คือผลงานของ Dr, deepak ค่ะ)
ชื่อผู้ตอบ : penguin ตอบเมื่อ : 20/10/2008
Dear Khun pipekemon,

What time is it?
NOW !!!

Where are you?
THIS MOMENT!!!!

ขออนุญาตแชร์นิดนะคะ ไม่ต้องไปถึงไหนหรอกค่ะ บางทีแค่เปิดใจกว้าง ทำใจสบายๆ ก่อนอ่าน ศรัทธาในที่ที่คุณอยู่และเชื่อมั่นว่าสิ่งที่คุณรู้สึกอยู่ ดีที่สุดแล้ว เหมาะที่สุดในแบบของเราแล้ว เวลานี้ ขณะนี้ ปัจจุบันนี้ เป็นเวลาที่เหมาะที่สุด คุณเข้าถึงที่สุดแล้ว ยิ้ม .... แล้วมองเข้ามาข้างใน ช้าๆ สบายๆ

คุณเขียนว่า .............

คงต้องหยุด ตามหา อยู่กับตัวเอง เพื่อนำหลักการที่ตัวเองเคยพอ
อ่านอยู่ ไปใช้ ให้ ได้

เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น และความสุขที่ยั่งยืนแก่ผมและคนรอบค้าง

ตอนนี้ ก็ยัง ยัง ไม่เคยไปถึง

แต่ ผมเริ่มมั่นใจ ว่า ถ้าเริ่มหยุด ไม่ตามหา

แล้ว ผมจะไปถีงครับ

หนึ่งว่า ..........คุณถึงแล้วต่างหากค่ะ " เข้า "มาดูดีดีซิค่ะ ยิ้ม ยิ้ม

What time is it?
NOW !!!

Where are you?
THIS MOMENT!!!!





ชื่อผู้ตอบ : หนึ่งค่ะ ตอบเมื่อ : 24/10/2008
จี้ใจดำ ผมจริงๆ ครับคุณหนึ่ง นี่ถ้าพูดอย่างญี่ปุ่น ก็ต้องยกให้เป็นอาจารย์เซน เลยครับ ต้องได้มี ซาโตริ กันไปเป็นแถบๆ

ดีจังครับ ยิ้ม . . ยิ้ม ด้วยคนครับ
ชื่อผู้ตอบ : นันท์ วิทยดำรง ตอบเมื่อ : 25/10/2008


คำตอบ  
ชื่อผู้ตอบ  
E-mail  
Security Code