มีข้อน่าสังเกตเรื่องงานของโชปรา คือความเร้นลับ ถ้าผมปฏิบัติตามโชคดวงฯได้ผมจะได้ใช้ชีวิตที่แสนจะตื่นเต้น เหมือนได้อยู่ในเทพนิยายเร้นลับตลอดเวลา ทำให้ทั้งผมและคุณวันชัยชอบหนังสือของโชปรา และทึ่งในความอัจฉริยะของชายคนนี้มาก(ถึงคุณวันชัยจะไม่ชอบเท่าผมก็เถอะ) ส่วนหนังสือ ดร.เวย์น ก็พูดถึงความรัก ความงดงามซึ่งเป็นค่านิยมที่ผมชอบก็ยกให้แกไปคนหนึ่ง
ส่วนหนังสือ HOW TO สมัยใหม่ เช่น MAXIMUM ACHIVEMENT ของไบรอัน เทรซี่ หรือ หนังสือกฏแห่งการดึงดูดและ NLP ทุกเล่มที่สามารถโปรแกรมจิตจนทำให้เราสมปรารถนาทุกประการได้ คิดดูสิ!!! สมปรารถนาทุกประการ คือถ้าเรามีพลังจิตที่มั่นใจ และนับถือตัวเองสูง และอารมณืดีอย่างสุดๆ มันจะเป็นพลังที่ดึงดูดแต่สิ่งดีดีเข้ามาตามกฏแห่งการดึงดูด และทำให้เวลาไปติดต่ออะไรทำให้คนอยากร่วมทำงานด้วย พูดง่ายทางโลกสมหวังหมด แต่ทีนี้มันขาดความเร้นลับ นี่ทำให้ให้ผมลังเลใจว่าจะใช้ชีวิตตามหนังสือแบบไหนใน 2 แนวนี้
แต่หนังสือของ Tolle นั้นผมไม่ชอบอย่างยิ่งด้วยเหตุผลดังนี้
คือหนังสือของโชปราเกี่ยวกับจิตวิญญาณก็จริง แต่ยังเหมือนเทพนิยายเร้นลับ(ซึ่งผมชอบมาก) ซึ่งขัดกับหลักพุทธ(และของTolle) ที่ไม่อยากให้มีความรู้สึกปรุงแต่งใดใดทั้งสิ้น ซึ่งหนังสือของโชปราถึงแม้จะไม่ใช่ความสำเร็จทางโลกเหมือนหนังสือ HOW TO สมัยใหม่ แต่ยังมีอารมณ์ความเร้นลับ และความตื่นเต้นกับความบังเอิญมหาศาลเหมือนเทพนิยาย ซึ่งทางพุทธ(และTolle)จะไม่ชอบ เพราะของโชปราก็ยังปรุงแต่งอารมณ์เร้นลับอยู่
ส่วนของ Osho พูดถึงชีวิตทางจิตวิญญาณที่ตื่นเต้น งดงาม โรแมนติกเช่นเดียวกับโชปรา(นี่คือเหตุผลที่คุณวันชัยและผมชอบงานของ Oshoเช่นกัน แต่ไม่ชอบธรรมะของพุทธ) คือคำว่า ความตื่นเต้น ความงดงาม ความโรแมนติกที่ Osho ใช้ ถึงOsho จะไม่ใช่แนวความสำเร็จทางโลก แต่ถ้าคิดตามพุทธก็ยังปรุงแต่งอยู่ เพราะทั้งพุทธไม่อยากให้มีความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น(คือว่างจากตัวตน ตัวกูที่เป็นผู้รู้สึก) ก็เลยยังคิดว่าเรื่องจิตวิญญาณยังขัดกันอยู่ ช่วยอธิบายด้วย |
ชื่อผู้ตอบ :
นิก(ผู้คลั่งไคล้สนพ.ต้นไม้และชอบจิตวิญญาณแนวโชปราแต่ไม่ชอบแนวพุทธ) |
ตอบเมื่อ :
27/09/2008 |