สวัสดีครับคุณอ้อ สบายดีนะครับ ..
คุณอ้อ แค่ลงไปที่ 95 เอง เป็นผมละก็ดีใจแล้ว วันๆ เฉลี่ยได้สัก 80-90 ก็เก๋แล้วครับ ถ้าเทียบเป็นน้ำในตุ่ม ตะกอนมันฟุ้งก้นขึ้นมาแค่นิดหน่อย ถือว่าคุณภาพน้ำด้านบนยังใสแจ๋วอยู่เลย
เห็นด้วยกับที่คุณนีโอว่า ให้ใช้วิธีเฝ้าดู อย่าไปเกิดความคิดสืบเนื่องอันใหม่ๆ หรืออย่าให้ความคิดอันใหม่ที่เกิดขึ้น มันฟุ้งซ่านไปกวนตะกอนอัตตาที่ส่วนใหญ่ยังนอนนิ่งอยู่ ให้มันขุ่นมากขึ้นต่อไปอีก
แต่อย่างว่า จากประสบการณ์ของผม ไอ้ความคิดนี่ บางสถานการณ์ทางอารมณ์มันก็หยุดยากซะเหลือเกิน บางทีผมก็เลยใช้การโกงโดยหนามยอกเอาหนามบ่ง อยากคิดก็คิดไป แต่เปลี่ยนแนวของเรื่องที่คิด คือไม่เปลี่ยนเรื่อง เช่น ยังคิดเรื่องที่เกี่ยวกับน้องคนเดิม แต่เปลี่ยนแนวเป็นคิดดีๆ คิดถึงแต่สิ่งดีๆ ที่เคยสนุกด้วยกัน หรือสร้างแนวเรื่องเองเป็นกำลังโผเข้ากอดกันด้วยความรักอย่างซาบซึ้งและดูดดื่ม ก็พอทุเลาไปได้ครับ อันนี้เหมือนยาทาแก้ปวดชั่วคราวนะครับ ให้พอทุเลาไม่อักเสบมากขึ้น พอทุเลาก็อาจเห็นเหตุได้ง่ายขึ้น อย่างน้อยเมื่อความรู้สึกดี (ภายใน) ของเรากลับคืนมา สถานการณ์ความสัมพันธ์ภายนอกก็น่าจะดีขึ้นเองไปด้วย ผมเชื่ออย่างนั้น ตามหลักที่ว่า ทุกสิ่งเกิดขึ้นจากเรา ครับ
ขอร่วมแชร์ดังนี้ครับ |
| ชื่อผู้ตอบ :
นันท์ วิทยดำรง |
ตอบเมื่อ :
15/09/2009 |
