เราไม่สนใจกับการเข้าใจผิดๆ.......รวมทั้งคำตอบมั่วนิ่ม(อิอิ)
เรามุ่งที่จะเล่าประสบการณ์เพื่อเป็นประโยชน์ และรับใช้คนอื่น(แม้สักเพียงหนึ่งคนในแต่ละวัน)
อีกเหตุการณ์นึงซึ่งคิดว่าเป็น...การยอมจำนน
เป็นช่วงลงไปทำธุระที่กรุงเทพฯ ในเดือนที่ผ่านมา
จากเชียงใหม่-กรุงเทพฯ
เนื่องจากไม่มีอะไรต้องเร่งรีบ,และการเดินทางที่เกิดการผ่อนคลายมากที่เลือก...คือ...เดินทางโดยรถไฟค่ะ
พบเจอกัลยาณมิตรรุ่นน้อง..ในขบวนเดียวกันมากมาย มีอยู่หนึ่งคนที่เค้าอาสานั่งแทกซี่ไปเป็นเพื่อนให้ถึงคอนโดที่พัก
ก้อบอกเค้าไปตรงๆว่า..พอดีว่าป้าเนี่ยอายุเกิน 18ปีมาก็นานมากแล้ว คงไม่มีใครกล้ามาทำอะไร รวบกวนบอกวิธีการก็พอละ...
คุณน้องก้อใจดีมาก...บอกอย่างละเอียด..และกำชับว่า อัตตาค่าแทกซี่ไม่เกิน60บาท....
พอเรียกแทกซี่ได้.....ก็บังเอิญชวนคุยและบอกเค้าไปว่า...มีรุ่นน้องให้ข้อมูลว่าค่าแทกซี่ไปคอนโดดังกล่าว ~60 บาท
คนขับแทกซี่โกรธมาก การพูดจาบวกน้ำเสียงเปลี่ยนหน้าเป็นหลังมือ
"ใครบอกคุณ!!!!...มั่วแล้ว!!!!...เช้าๆยังงี้กว่า........(บรรยายเส้นทางซึ่งเราไม่รู้เรื่อง)......และกว่าจะไปถึงโน่นแหละขั้นต่ำ150บาท"
แฟนพันธ์แท้...รู้สึกว่าอยู่เงียบๆดีกว่าไม่คุยด้วยแล้ว
แต่ก็ประหลาดใจตัวเองที่ ไม่รู้สึก"เต้น!" ไปกับเสียงบ่นบวกการโกรธแบบหัวฟัดหัวเหวี่ยงของคนขับแทกซี่....ณ ตอนนั้น
ไม่รู้ว่า sensory nerve ทั่วร่างกายหยุดทำงาน หรือว่าวิปัสสนา กรรมฐาก กรรมฐานที่ฝึกมาดีมาก, หรือว่าทั้งหมดรวมกันเป็นตัวเรา ที่อยากฝึกโจทย์............การยอมจำนน...........
จู่ๆ คนขับแทกซี่ก็ทำเสียงตื่นเต้นมากกกกกก
"คุณ!...คุณ!...ดูสิ!อะไรกันเนี่ย!!....ถนนฝั่งนี้โล่งมาก..แบบไม่เคยเป็นมาก่อน.....คุณดูไปฝั่งนั้นสิเห็นมั้ย..มันติดกันหนึบ...ค่อยๆขยับน่ะ..เห็นมั้ยๆ......"
"ผมว่าไม่แน่นะ...ค่าโดยสาร อาจประมาณที่เพื่อนคุณบอกก็ได้"
"แล้วยังงี้จะต้องไปขอบคุณใคร???" แฟนพันธ์แท้เข้าใจว่าเค้าจะตอบ"ขอบคุณจักรวาล"
เค้าตอบว่า
"ขอบคุณดวงของคุณนะสิ!!!"
ตกลงงานนี้จ่ายค่าโดยสารไป 65 บาทค่ะ
คำพูดคนขับแทกซี่....ทำให้คิดถึงบทความนี้ค่ะ
เราดี.......ดีกว่าดวงดี
มีดีที่เรา.....ดีกว่ามีดีที่ดวง
เอาดีทั้งปวงมาทำดวงให้มันดี
|
ชื่อผู้ตอบ :
แฟนพันธุ์แท้ |
ตอบเมื่อ :
11/04/2009 |